Moeders 💜

“ Waarom ik?

Waarom ben ik diegene die in therapie moet?

Waarom betaal ik die kosten? (Trust me, I’ve Been there!)

Waarom, moet ik iets oplossen dat komt doordat een ander….. “

Iets wat ik momenteel vaker voorbij zie komen,

nadat ik er een gesprek met iemand over had.

Als of mijn telefoon ons afluisterde en mijn algo ritme

zich hierop aanpastte.

“Waarom jij… en waarom niet zij?!”

Omdat er maar één persoon is die jij kan veranderen

en dat ben jijzelf. Helaas kun je een ander niet veranderen.

Hoe graag je dit ook wil, hoe hard je je best ook doet.

Die ander kan alleen veranderen als hij of zij dat zelf wil.

Als hij of zij doorheeft wat hij doet of gedaan heeft

en hier iets mee of aan wil doen.

Wat je wel kan, is werken aan je zelf.

Werken aan hoe je reageert op situaties.

Werken aan hoe je dingen binnen laat komen.

Aan je weerbaarheid. Aan de liefde voor je zelf.

Aan hoe je naar dingen kijkt of hoe je ze anders

zou kunnen bekijken.

“Maar? Ik kan nog zo veel van mijzelf houden

én nog zo veel verwerken en patronen doorbreken, maar als die ander….”

Het mooie is, dat wanneer je voor je zelf patronen gaat doorbreken.

Trauma’s verwerkt, leert te houden van jezelf en

door gaat krijgen waar je vandaan komt.

Doordat je leert hoe de patronen ontstaan zijn,

of waar deze vandaan komen,

Zeker wanneer je werkt op dieper niveau. Door ademwerk,

NEI, lichaamsgericht werk, Reiki, systemisch werk -> familie opstellingen, etc.

Dat je niet alleen je zelf heelt. Je heelt dan ook de generaties voor jou.

Healing werkt namelijk twee kanten op.

Het begint bij jou én werkt naar voren én naar achter.

Wanneer je op dieper niveau gaat werken,

heel je naar voren, en maak je schoonschip voor je kinderen.

Én je heelt naar achter, naar achter in de familie lijn de generaties voor jou.

Dus nee, je verander een ander niet.

Maar je zult merken. Hoe steviger,

Hoe warmer en liefdevoller jij in je schoenen komt te staan.

Je zeker wel verandering zal voelen.

Al is het in het contact, al is het in hoe iets binnen komt bij jou.

Vaak gaat het over vaders,, over moeders..

En een zinnetje die bij mij iets raakte was;

Zij hebben jou het leven gegeven.

En hoewel dat soms een hobbelig leven is.

Is dat wel wat het is.

Je mag je boos voelen,,, woest zelfs! Je mag je onbegrepen voelen,

je mag je machteloos en in de steekgelaten voelen.

Maar, dit zinnetje komt altijd terug, want;

Zonder hen, geen leven.

En uiteindelijk, echt waar, kun je met opgeheven hoofd zeggen,

Dank je wel papa, dank je wel mama, dat ik jullie kind mag zijn.

(Uitzonderingen daargelaten).

Dus zet die stap, vergeet die gedachten over rechtvaardigheid en

ga voor jezelf. Ga voor jezelf zodat jij weer kan gaan leven.

En de generatie na jou zal leven!

En wie weet, wordt het contact daarna makkelijker,

rustiger, liefdevoller en warmer, en zijn de kerstdagen

geen moeten meer, maar iets waar je naar uitkijkt.

Gewoon samen zijn, al is het voor een uurtje zonder moeilijke gesprekken,

thee drinken, tulband met chocola’tjes of warme chocomelk bij een gezellige

kerstfilm.

Of, kun je zonder schuld gevoel zeggen;

Nee, ik/wij komen niet deze feestdagen.

Wij, wij besluiten met ons eigen gezin om het haard vuur te gaan zitten.

Spelletjes te spelen. Want onze zoon maakt dit jaar het kerstdiner voor ons.

Het leven is te kostbaar om je te laten leiden en lijden.

Pak de teugels in de hand, en kies je eigen pad.

Het pad van heling, het pad van;

“Ik ben badass, Ik ga mij eigen leven leven. Ik, Ik mag er zijn!”